Kor stort, min Gud, at eg ditt barn får vera,
og leva i din frie nådepakt!
:/: Det alt er ferdig, eg skal inkje gjera,
men bare kvila i det du har sagt. :/:

Eg bed deg: Lei du meg igjennom verda,
eg er så veik og er i framandt land!
:/: Det mange var som gjekk seg vill på ferda
og slepte taket i di frelsarhand. :/:

Men visst eg veit: Du maktar fast meg halda,
det har du lova i ditt eige ord.
:/: Du visste alt om meg før du meg kalla,
og gav meg plass ved nådens rike bord. :/:

Lat meg få sjå på deg når synda dårar,
lat meg som barn ditt faderauga sjå!
:/: Då veit eg visst at gjennom tvil og fårar
eg ved din nåde skal til himlen nå. :/: